online-ir

وبسایت گجت نیوز: یک شایعه‌ی جدید ادعا می‌کند گوشی مفهومی ویوو اپکس قرار است با نام نهایی ویوو نکس (Vivo Nex) معرفی شود. این گوشی، دارای طراحی تمام صفحه واقعی فاقد ناچ است که تنها حاشیه‌های باریکی به دور نمایشگر آن پیچیده شده است.

اخیرا اطلاعاتی از گوشی ویوو نکس مشابه با ویوو اپکس منتشر شده است. به نظر می‌رسد ویوو Nex نام نهایی گوشی مفهومی کمپانی چینی ویوو است که آن را در کنگره جهانی موبایل بارسلونا معرفی کرده بود.

ملاقات با ویوو نکس در 22 خرداد

کمپانی ویوو 12 ژوئن (22 خرداد ماه) میزبان یک رویداد خبری بزرگ در شانگهای چین برای معرفی نسخه نهایی گوشی مفهومی ویوو اپکس است که آن را برای نخستین بار در نمایشگاه MWC به نمایش گذاشته بود. این دیوایس هنوز معرفی نشده است، اما گوشی جدید ویوو فاقد ناچ و حاشیه‌های کناری صفحه نمایش است و یک اسکنر اثر انگشت را نیز می‌توان در زیر پنل نمایشگر آن یافت.

اما به تازگی یک دیوایس جدید با نام ویوو نکس رویت شده که از نظر ظاهری همراه یک پنل فاقد ناچ و عاری از هرگونه حاشیه اضافی، بسیار شبیه به ویوو اپکس است. درست همانند گوشی مفهومی Apex، تصاویر به بیرون درز پیدا کرده از ویوو Nex نیز نشان می‌دهند که این گوشی به یک تراشه اسنپدراگون 845، رم 8 گیگابایتی، سیستم عامل اندروید 8.1 اوریو و رابط کاربری Funtouch OS 4.0 مجهز خواهد بود.

این گوشی هوشمند می‌تواند بهترین گزینه برای کسی باشد که علاقه‌مند یک گوشی مدرن با حداقل حاشیه‌ی صفحه ممکن باشد که فاقد طراحی ناچ است. ما نمی‌توانیم تایید کنیم که اگر گوشی ویوو نکس محصول بعدی کمپانی چینی ویوو است، شایعات گذشته در مرود ویوو اپکس چه خواهد بود. آیا این دو محصول با یکدیگر کاملا متفاوت هستند، یا ویوو نکس نام نسخه‌ی نهایی گوشی مفهومی اپکس است؟

اگر این نسخه نهایی ویوو اپکس باشد، پس واضح است که ویوو نکس به یک اسکنر اثر انگشت زیر نمایشگر و یک ماژول دوربین کشویی در بالای خود مجهز خواهد بود. ما می‌توانیم 22 خرداد ماه، در مراسم رونمایی از این گوشی با اطلاعات بیشتری از جمله زمان عرضه و قیمت آن نیز آشنا شویم. لازم به ذکر است که خود شرکت ویوو شایعه‌ی مربوط به عرضه گوشی مفهومی اپکس با نام ویوو نکس را تایید نکرده است.

به گزارش خبرآنلاین و به نقل از سیناپرس، تعداد زیادی از مردم وقتی متوجه گم‌شدن یا جا گذاشتن گوشی خود می‌شوند، اضطراب زیادی وجودشان را فرامی‌گیرد و به هر دری می‌زنند تا آن را پیدا کنند. شاید این استرس و نگرانی تا حدی طبیعی باشد، چراکه امروزه گوشی هوشمند مانند یک دستگاه رایانه شخصی است که اطلاعات کاربردی زیادی روی آن ذخیره شده؛ اما وقتی این نگرانی از حد طبیعی فراتر برود و به حالتی بیمارگونه تبدیل شود، آن روی سکه استفاده از گوشی‌های هوشمند پدیدار می‌شود و به‌جای آنکه گوشی ابزاری در دست کاربر باشد، این کاربر است که می‌فهمد خود را در اختیار گوشی هوشمند قرار داده و درنهایت هم مشکلات بسیاری برای چنین کاربری ایجاد می‌شود.

این ترس و استرس افراطی و غیرمنطقی که با نبود تلفن همراه در فرد ایجاد می‌شود، نوموفوبیا» نام دارد که مخفف no mobile-phone phobia» است. اگرچه این نوع بیماری کاملا جدید محسوب می‌شود، اما بسیار شایع است و میلیون‌ها نفر را در سراسر دنیا تحت تأثیر قرار می‌دهد.

نوموفوبیا در سراسر جهان

اصطلاح نوموفوبیا (Nomophobia)، سال ۲۰۱۰ (۱۳۸۹) به‌دست محققان مؤسسه تحقیقاتی YouGov» در انگلستان ابداع شد. محققان در حین پژوهشی نامرتبط متوجه شدند که بسیاری از داوطلبان پس از جدایی از اسمارت‌فون، دچار اضطراب می‌شوند. این مطالعه چنین نتیجه‌گیری کرد که ۵۳ درصد از کاربران گوشی هوشمند در انگلستان، زمانی که به دلایلی مانند تخلیه باتری یا قطع شدن شبکه نمی‌توانند از گوشی هوشمند خود استفاده کنند، مضطرب می‌شوند.

به عقیده پژوهشگران، این سطح از استرس ناشی از قطع ارتباط با دیگران است و مشابه همان احساسی است که فرد از رفتن به دندانپزشکی یا در روز عروسی خود احساس می‌کند.

این وضعیت در آمریکا بدتر است، چراکه مردم گوشی‌های هوشمند را هفت روز هفته و ۲۴ ساعت شبانه‌روز با خود نگه می‌دارند و حتی ۳۴ درصد از افراد در لحظات صمیمی با شریک زندگی (همسر) خود، به تماس‌ها پاسخ می‌دهند.

این مطالعه نشان می‌دهد که از هر پنج نفر، یکی (۲۰ درصد) ترجیح می‌دهد، یک هفته تمام را با یک لنگه‌کفش بیرون برود، اما در عوض گوشی هوشمند خود را به همراه داشته باشد. همچنین بیش از نیمی از افراد، هرگز گوشی‌های هوشمند خود را خاموش نمی‌کنند. بر اساس مطالعه‌ای دیگر، ۶۶ درصد از بزرگ‌سالان از نوموفوبیا رنج می‌برند.

علائم مبتلایان به نوموفوبیا

بالا رفتن ضربان قلب، احساس لرز و خفگی، سرگیجه، تعریق شدید، عرق سرد، تنفس کوتاه و تنگی نفس، احساس تهوع، درد در قفسه سینه، احساس نزدیکی به مرگ، لرزش اندام‌ها، کرختی و بی‌حسی در دست‌وپا ازجمله علایم این بیماری است.

از سوی دیگر، نوموفوبیا در بین کسانی که زمینه بیماری‌های وسواسی دارند نیز شیوع بیشتری دارد. به بیان دیگر، اعتیاد به تلفن همراه در برخی افراد سبب وسواس فکری می‌شود و آن‌ها تمام مدت به تلفن همراه خود فکر می‌کنند.

این افراد دائم تلفن همراهشان را بررسی می‌کنند و اگر تلفن همراه یا حتی اینترنت نداشته باشند، کار یا روابطشان را فدا می‌کنند تا خود را به مکان یا شرایطی برسانند که بتوانند به شبکه‌های اجتماعی، ای‌میل یا پیامک‌های خود دسترسی پیدا کنند. بسیاری از افراد نوعی وابستگی عاطفی به تلفن همراه خود و نرم‌افزارهای نصب‌شده روی آن به‌ویژه شبکه‌های اجتماعی دارند و دوری از این ابزار شخصی، سبب کاهش اعتمادبه‌نفس، ترس و اختلال هراس در برخی از کاربران می‌شود.

بیماری‌های روانی مربوط به موبایل فقط شامل نوموفوبیا نیست. از همان ابتدا و فقط اندک‌زمانی بعد از گسترده‌ترشدن گوشی‌های مجهز به ویژگی لرزش (ویبره)، توهم دیگری هم به انواع توهمات موجود در دنیا اضافه شد: توهم احساس لرزش ویبره موبایل». علاوه بر آن، توهم شنیدن صدای زنگ موبایل هم از دیگر وسواس‌های ذهنی بود که با اختراع تلفن‌های همراه ایجاد شد.

همچنین محققان گزارش کرده‌اند که استفاده مکرر از گوشی هوشمند، رابطه مستقیمی را بین کاهش میانگین نمره و افزایش اضطراب منفی و نیتی از زندگی ایجاد می‌کند. افرادی که بیش‌ازحد از گوشی هوشمند خود برای برقراری ارتباط با دیگران یا تعاملات در شبکه‌های اجتماعی استفاده می‌کنند، زمان مطالعه خود را از دست می‌دهند و ممکن است برای حضور در کلاس درس دچار مشکل شوند؛ البته گوشی‌های هوشمند در هنگام درس خواندن یا کلاس درس هم آن‌ها را دچار سردرگمی و حواس‌پرتی می‌کنند.

وابستگی به گوشی‌های هوشمند

گوشی‌های هوشمند برای بسیاری از افراد به دفترچه خاطرات شخصی تبدیل شده است و تقریبا شامل همه اطلاعات کاربر در همه زمینه‌ها می‌شود؛ بنابراین کاربران با افزایش اطلاعاتشان روی گوشی‌ها بیشتر به این دستگاه‌ها وابسته شده و این موضوع، هر روز قربانیان بیشتری را به کام نوموفوبیا می‌کشاند. پژوهشگران بر این باورند که اضطراب جدایی از گوشی‌های هوشمند، در آینده بزرگ‌تر و بیشتر خواهد شد و ازآنجاکه فناوری‌های موبایل مدام در حال پیشرفت است، این وابستگی هر روز بیشتر و بیشتر می‌شود.

درمان نوموفوبیا

روش اصلی درمان نوموفوبیا مانند بیشتر فوبیاهای دیگر (ترس شدید و بیمارگونه)، حساسیت‌زدایی با مواجهه است. ابتدا به فرد گفته می‌شود به این فکر کند که گوشی تلفنش را گم کرده است و سعی کند در ذهن خودش با این مسئله کنار بیاید. سپس، به‌تدریج به فرد گفته می‌شود که واقعا این تصور را عملی کند و گوشی تلفنش را برای مدتی از خود دور کند. رفته‌رفته با خاموش‌کردن گوشی برای مدت طولانی و زندگی‌کردن بدون موبایل طی چند هفته، فرد می‌تواند از شدت این بیماری هراس کم کند. اگرچه در چند روز اول ممکن است این حالت برای فرد کمی سخت باشد؛ اما بعد از مدتی، اضطراب، هراس و نگرانی‌ای که تا قبل از آن و با داشتن موبایل ناگهان برای فرد به‌وجود می‌آمد، از بین می‌رود.

برای کسانی هم که حاضر نیستند گوشی خود را از دست بدهند یا بدون موبایل زندگی کنند، توصیه می‌شود، به‌طور منظم گوشی‌شان را چند ساعت در طول روز خاموش کنند و به‌هیچ‌وجه، شب همراه با گوشی تلفن به خواب نروند. به این افراد توصیه می‌شود که برای ارتباط با اطرافیانشان از روش‌های دیگری هم در کنار موبایل استفاده کنند تا میزان استرس‌شان از گم‌کردن موبایل و از دست دادن ارتباط‌شان با دیگران کم شود.

۵۴۵۴